ALOEUS

ALOEUS

Gigas, cuius filii dicuntur Martem vulnerâsse, a quo patronymicum Aloides fuit, Titanis ac Terrae fil. cui Coniux fuit Iphimedia, quam cum violâsset Neptunus, duos ex eo peperit filios, Othum et Ephialtum, qui et Aloidae dicebantur, quos Aloeus educavit ut fuos. Et cum novem digitis singulis mensibus crescerent, Gigantibus adversus superos bellum parantibus, nec ob senium Aloeus ad illud accedere posler, misit geminos adiutores qui Apollinis et Dianae telis confixi perierunt. Horum meminit Homer. Il. ε. v. 385.

Τλῆ μεν Α῎ρης ὅτε μιν Ω῏τος κρατερος τ᾿ Ε᾿φιάλτης,

Παῖδες Α᾿λωῆος, δῆσαν κρατερῷ ενι δεσμῷ.

Item Od. λ. v. 304.

Την` δὲ μετ᾿ Ι᾿φιμέοειαν Α᾿λωῆος παράκοιτιν

Εἴσιδον, ἣ δὴ φάσκε Ποσειδάωνι μιγην̑αι.

Καὶ ρ´ ἔτεκεν δύο παῖδε ῾μινυνθαδίω δὲ γενέςθην᾿

Ω᾿τον τ᾿ ἀντίθεον, τηλεκλειτόν τ᾿ Ε᾿ριάλτην,

Οὓς δὴ μηκίςτους θρέψε ζείδωρος ἄρουρα,

Καὶ πολὺ καλλίςτους, μετα γε κλυτὸν Ω᾿ρίωνα.

Ε᾿ννέωροι γὰρ τοί γε, καὶ εννεαπήχεες ἦσαν

Εὗρος, ἀτὰρ μῆκός γε γενέςθην εννεόργγιοι

Οι ῥα καὶ ἀθανάτοιϚιν ἀπειλήτην εν Ο᾿λύμπῳ

Φυλόπιδα ςήςειν πολυκάϊκος πολέμοιο.

Q. Smyrnaeus Paral. l. 1. v. 513.

Α᾿ργεῖοι δ᾿ ἐχάρηϚαν, ἐπεὶ ἔδον ἄνδρε κραταιὼ,

Εἰδομένω παίδεςςιν Α᾿λωῆος μεγάλοιο,

Οἵ ποτ᾿ ἐπ᾿ εὐρυν` Ο῎λυμπον ἔφαν θέμεν οὔρεα μακρὰ

Ο῎ςςαν αἰπεινην, καὶ Πήλιον ὑψικάρηνον,

Ο῞ππως δὴ μεμαῶτε καὶ οὐρανὸν εἰσαφίκων ται.

Virg Ain. l. 6. v. 582.

Hic et Aloidas geminos, immania vidi

Corpora, qui manibus magnum rescindere caelum

Aggressi, superisque Iovem detrudere regnis.

Lucan. l. 6. v. 410.

Impius hinc prolem superis immisit Aloeus,

Inseruit celsis prope se cum Pelion Astris,

Sideribusque vias incumbens abstulit ossa.

Claudian. de Bello Getico, v. 67.

Quid mirum si regna labor mortalia vexat?

Cum gemini fratres, genuit quos asper Aloeus,

Martem subdiderint vinclis, et in astra negatas

Tentârint munire vias, steteritque revulsis

Pene tribus scopulis, caelesti machina bello.

Nic. Lloydius.